SINAİ MÜLKİYETİN KORUNMASIYLA İLGİLİ OLARAK
20 MART 1883 TARİHİNDE AKT EDİLEN VE
14 ARALIK 1900 TARİHİNDE BRÜKSEL’DE,
2 HAZİRAN 1911’DE VASHİNGTON’DA,
6 KASIM 1925 TARİHİNDE LA HAYE’DE,
2 HAZİRAN 1934 TARİHİNDE LONDRA’DA,
31 EKİM 1958 TARİHİNDE LİZBON’DA VE
14 TEMMUZ 1967′ DE STOCKHOLM’DE
TADİL EDİLMİŞ BULUNAN PARİS SÖZLEŞMESİ*

*   Sınai mülkiyet haklarının korunması hususunda 20.3.1883 tarihinde imzalanan bu sözleşmeye Türkiye sonradan katılmıştır.
-    Kabul Tarihi: 15.5.1930.
-    Kabul Kanunu No: 1616 (RG, 29.05.1930, S. 1506). Sözleşme metni bu resmi gazetede yayımlanmıştır.

•  İşbu Sözleşme; 

-    14.12.1900’de Brüksel’de, 
-    2.6.1911’de Washington’da, 
-    6.11.1925’te Lahey’de, 
-    2.6.1934’te Londra’da, 
-    31.10.1958’de Lizbon’da ve 
-    14.7.1967’de Stokholm’de revize edilmiştir.

•  Türkiye sözleşmenin 1934 tarihli revizyonunu kabul etmiş ve (RG, 7.2.1957, S. 9529) yayımlamıştır.

•  Bu sözleşmenin 1967 yılında Stokholm’de değiştirilen metninin 1 ila 12. maddeleri dışına kalan kısmı Türkiye tarafından kabul edilmiştir.

-    Bakanlar Kurulu Kararı: 8.8.1975, 7/10464 (RG, 20.11.1975, S.15418). Sözleşme metni bu resmi gazetede yayımlanmıştır.

•  1967 yılında Stokholm’de değiştirilen metnin 1 ila 12. maddelerine konulan çekince, 94/5903 sayılı Bakanlar Kurulu Kararıyla (RG, 23.9.1994, S.22060) kaldırılmıştır.

• Sözleşmede 28.9.1979 tarihinde de tadilat yapılmışsa da, bu tadilatın kabul edildiğine dair Resmi Gazete bilgisine ulaşılamamıştır. Sözleşmenin güncel İngilizce metni için bkz. http://www.wipo.int/treaties/en/text.jsp?file_id= 288514 (son erişim; 15.2.2018).

Madde 1

1. Bu Anlaşmanın uygulandığı memleketler, sınai mülkiyetin korunması için, birlik haline gelmişlerdir.
2. Sınai mülkiyetin korunmasının konusu şunlardır: İhtira be­ratları, faydalı modeller, sınai resim veya modeller, fabrika veya tica­ret markaları, hizmet markaları, ticaret unvanı ve orijin işaretleri veya menşe adlandırmaları ve gayrı kanuni rekabetin önlenmesidir.
3. Sınai mülkiyet çok geniş manada anlaşılmakta olup sadece dar anlamda sanayi ve ticarete tatbik edilmekle kalmayarak, aynı za­manda şaraplar, hububat, yaprak tütünleri, meyveler, hayvanlar, madenler, maden suları, biralar, çiçekler, bunlar gibi tarımsal sanayi ve maden çıkarma sanayi sahalarına ve bütün ürünlere veya tabii ürün­lere de tatbik olunur.
4. İhtira beratları arasına, birlik memleketlerinin kanuni mev­zuatıyla kabul edilmiş olan, İthal beratları, ıslah ve ikmal beratları, ilave beratlar ve sertifikalar v.s. gibi muhtelif cins sınai beratlar da­hildir.

Madde 2

1. Birlik memleketlerinden her birinin vatandaşları, diğer bütün birlik memleketlerinden sınai mülkiyetin korunmasıyla ilgili kanunla­rın tebaaya bugün tanıdığı ve ileride tanıyacağı menfaatlerden, bu Ant­laşma ile ayrıca derpiş edilmiş haklara, halel gelmemek şartıyla isti­fade edeceklerdir. Netice olarak haklarına gelecek her türlü tecavüze karşı o ülke tebaasına konmuş şekil ve şartları yerine getirmek kay­dıyla onların sahip olduğu aynı himayeye sahip olacaklar ve aynı ka­nuni yollara başvurabileceklerdir.
2. Bununla beraber, sınai mülkiyet haklarının herhangi birin­den faydalanmak hususunda birliğe dahil ülkelerin tebaasından, hima­yenin istendiği memleketlerde hiçbir ikametgah veya müesseseye sahip olmak şartı aranmayacaktır,
3. Birlik memleketlerinden herbirinin adli ve idari muhakeme usulüne ve yetki ve sınai mülkiyet kanunlarında aranan ikametgah se­çimine veya vekil tayinine müteallik hükümleri kesinlikle mahfuzdur.

Madde 3

Birliğe dahil olmayan devletlerin vatandaşlarından olup birliğe dahil ülkelerden birinin toprakları üzerinde oturan veya gerçek ve ciddi sınai veya ticari müesseseye sahip bulunanlar birlik memleket­leri tebaası gibi muamele görürler.

Madde 4

1. A) 1- Birlik memleketlerinin birinde bir ihtira beratı, bir fay­dalı model, bir sınai resim veya model, bir fabrika veya ticaret mar­kası talebini usulüne uygun olarak yapmış olan kimse veya kanuni ha­lefi; diğer ülkelerdeki tevdi hakkında aşağıda tayin edilen süre içinde rüçhan hakkından yararlanabilecektir.

2- Birlik ülkelerden her birinin milli mevzuatı veya birlik ülke­leri arasında aktedilmiş iki veya çok taraflı anlaşmalar hükümleri gere­ğince, usulüne uygun olarak yapılmış bir milli tevdi değerini haiz olan her tevdie rüçhan hakkı tanınacağı kabul olunur.

3- Usulüne uygun olarak yapılan milli tevdi, bahis konusu olan memlekette talebin tevdi edildiği tarihi tespite kafi gelen her tevdii ifa­de eder ve bu talebin sonradan maruz kalacağı akıbet, bir ehemmiyeti haiz değildir.

1. B) Sonuç olarak, bu sürelerin bitiminden önce diğer birlik Ülke­lerinden birinde bilahare yapılmış olan tevdi; aradaki süre zarfında, bilhassa bir başka tevdi, ihtiraın neşri ve ilanı veya işletilmesi; resim veya model nüshalarının satışa çıkartılması, markanın kullanılması suretiyle yapılan emrivakilerle hükümden düşürülemez. Bu emrivaki­ler ne üçüncü şahıslar lehine bir hak ve ne de bir zilliyetlik husule ge­tiremez. Rüçhan hakkına esas olan ilk talep tarihinden önce üçüncü şa­hıslar tarafından kazanılmış haklar, birlik ülkelerinden herbirinin da­hili mevzuatı ile, mahfuzdur.
2. C) 1- Yukarıda belirtilen rüçhan müddetleri ihtira beratları ve faydalı modeller için oniki ay, sınai resim ve modellerle fabrika ve ticaret markaları için altı aydır.

2- Bu süreler ilk talebin tevdi edildiği tarihten itibaren işleme­ye başlar; tevdi günü müddete dahil edilemez.

3- Müddetin son günü korunmanın istendiği memlekette, ka­nuni bir tatil gününe veya dairenin taleplerin tevdiinin kabulü için açık bulunmadığı bir güne tesadüf ettiği takdirde, süre, müteakip iş gününe kadar uzatılacaktır.

4- Aynı birlik ülkesinde tevdi edilen ve yukardaki (2) numara­lı fıkranın anlamına göre daha önceki bir ilk talep gibi aynı konuya tekabül eden sonraki bir talebin; bu evvelki talebin sonraki talep ta­rihinde, umuma arzedilmeden ve geriye haklar bırakmadan geri alınmış terkedilmiş veya reddedilmiş ve rüçhan hakkı talebine henüz mesnet teşkil etmemiş olması şartıyla tevdii tarihi, rüçhan mühletinin başlangıcına esas olacak ilk talep olarak telakki edilmek lazım gelir. Bu vaziyette evvelki talep artık rüçhan hakkı istenmesine mesnet olarak kullanılmıyacaktır.

1. D) 1- Önceki bir tevdiin rüçhanını isteyen kimse, bu tevdi ya­pıldığı tarih ve memleketi belirtmek mecburiyetindedir. Her memle­ket bu beyanın en geç ne zaman yapılması gerektiğini kaydedecektir.

2- Söz konusu kayıtlar, yetkili idare tarafından yapılan neşri­yata ve özellikle beratlara ve tarifnameleri üzerine şerh edilecektir.

3- Birlik ülkeleri rüçhan hakkı talebinde bulunan bir kimseden, evvelce tevdii etmiş olduğu talebin (tarifname, resim v.s.) bir örneğini istiyecektir. Söz konusu talebi alacak olan idare tarafından, aslına uy­gun olduğu tasdik edilmiş bir suret, ayrıca her türlü tasdik işleminden muaf ve harçsız olarak her halükarda; sonraki talebin tevdii tarihinden itibaren üç aylık bir müddet içerisinde her an tevdi olunabilecektir. Zikredilen idare tarafından verilmiş ve tevdi tarihini gösteren belgenin ve bir tercümesinin birlikte verilmesi istenebilecektir.

4- Talebin tevdii anında rüçhan beyanında bulunulması için sair formalitelerin yapılması istenemiyecektir. Birlik memleketlerinden her biri bu maddede öngörülmüş formalitelere riayetsizliğin doğuracağı neticeleri tayin edecektir. Ancak bu neticeler rüçhan hakkının kayıp olmasından ileri gidemez.

5- Tevsik edici belgeler daha sonra istenebilecektir. Önceki bir tevdiin rüçhanını ileri süren kimse bu tevdiin kayıt numarasını belir­tecektir. Bu bildirilen kayıt yukarıda (2) fıkrada öngörülen şartlarla neşrolunacaktır.

1. E) 1- Bir ülkede bir faydalı modelin tevdiinden dolayı rüçhan hakkına dayanılarak sınai bir resim veya model tevdi edildiği takdirde rüçhan müddeti ancak sınai resim veya modeller için tespit edilmiş müddettir.

2- Bundan başka bir ülkede bir berat talebinden mütevellit rüç­han hakkına dayanarak bir faydalı modelin tevdiine izin verilebileceği gibi aksi de mümkündür.

1. F) Birliğin hiç bir ülkesi bir tevdi sahibinin, hatta değişik mem­leketlerden gelse bile, birçok rüçhan isteklerinde bulunduğu gerekçesi ile, talebine, veya bir veya birçok rüçhan isteklerini ihtiva eden bir ta­lebin; rüçhanı ileri sürmekte olan talebe veya taleplere dahil olma­yan bir veya müteaddit unsuru ihtiva ettiği gerekçesiyle ve her iki halde memleketin kanununa göre ihtiraın birliği esası var olmak şar­tıyla bir rüçhan veya berat talebini red edemiyecektir.

Rüçhanı istenen talebe veya taleplere dahil olmayan unsurlara gelince, sonraki talebin tevdii olağan şartlar altında bir rüçhan hak­kını doğurur.

1. G) 1- Bir berat talebinin karışık olduğu, tetkik neticesinde an­laşılırsa talep sahibi, talebini, herbirinin tarihi ilk müracaat tarihi olmak üzere ve gereğinde rüçhan hakkı mahfuz kalmak üzere talebini bir takım tali taleplere ayırabilecektir.

2- Talep sahibi istediği takdirde, berat talebini bölebilecek ve bu bölümlerden herbirinin tarihi için ilk talep tarihini ve gereğinde rüçhan hakkından istifade etmeyi muhafaza edecektir. Birliğe dahil her memleket bu bölmeye müsaade edilmesi şartlarını tayin etmekte yetkili olacaktır.

1. H) İhtiraın rüçhan istemine konu teşkil eden bazı unsurlarının menşe memleketteki talepte beyan edilmiş istekler arasında mevcut olmadığı sebebiyle ve bu unsurların mezkur talepte mevcudiyeti bu talebin bütün kısımlarından açık bir surette anlaşılıyorsa, o rüçhan ta­lebi reddedilemez.
2. I) 1- Bir ihtira beratı veya bir mucit sertifikası verebilme hakkına sahip olan tevdi sahiplerinin ülkesinde, tevdi edilmiş ihtira, mucit sertifikası talepleri bu madde gereğince ihtira beratlarıyla aynı etki ve şartlar altında rüçhan hakkı doğururlar.

2- Bulundukları ülkede tercihlerine göre bir ihtira beratı veya bir mucit sertifikası isteme hakkına sahip olan tevdi sahipleri ihtira be­ratları taleplerine tatbik edilen bu madde hükümlerine göre bir ihtira beratı bir faydalı model veya bir mucit sertifikası talebi tevdiine daya­narak rüçhan hakkından yararlanırlar.

Madde 4 (Birinci Mükerrer)

1- I- Birliğe dahil çeşitli ülkelerde, birlik tebaası tarafından talep edilen beratlar, birliğe dahil olan veya olmayan diğer memleket­lerde aynı ihtira için alınmış beratlardan müstakildir.

2- Bu hüküm mutlak bir şekilde özellikle rüçhan müddeti içinde talep edilen beratların gerek hükümsüzlük ve sûküt sebepleri ve gerek normal süresi itibariyle müstakil olduğu şeklinde anlaşılması gerekir.

3- Bu hüküm, yürürlüğe girdiği anda mevcut olan bütün berat­lara tatbik edilir.

4- Yeni memleketlerin birliğe girmesi halinde her iki tarafın girme anında mevcut olan beratları için aynı yoldan hareket edilir.

5- Rüçhan hakkından faydalanarak elde edilen beratlar, birliğe girmiş muhtelif memleketlerde, rüçhandan istifade olmaksızın istenilen veya verilen beratlar gibi aynı devam müddetinden istifade edecekler­dir.

Madde 4 (İkinci Mükerrer)

İhtira sahibi, bu sıfatla beratta zikredilir.

Madde 4 (Üçüncü Mükerrer)

Bir beratın verilişi ve bir berat, beratlandırılmış bir usulle elde edilmiş veya beratlandırılmış bir ürünün satışı milli mevzuattan doğan kısıtlama ve sınırlandırmalara tabidir gerekçesiyle, berat talebi redde­dilemez ve berat hükümden düşürülemez.

Madde 5

1. A) 1- Birliğe dahil ülkelerin birinde veya diğerinde imal edil­miş şeylerin berat sahibi tarafından, beratın verildiği ülkeye ithal edil­mesi beratın hükümsüzlüğünü gerektirmez.

2- Birliğe dahil ülkelerden her biri, beratla verilmiş münhasır haklarının kullanılmasına dayanan; mesela ihtiraın işletmesinden do­ğabilecek suistimalleri önlemek için mecburi lisans verilmesini öngören kanuni tedbirler almakta muhtar olacaktır.

3- Mecburi lisansın verilmesi bu suistimalleri önlemeye yeterli olmazsa, ancak bu durumda, beratın iptali mümkün olabilecektir. İlk mecburi lisansın verilmesinden itibaren iki sene geçmeden bir beratın iptali veya geri alınması talep ve dava edilemiyecektir.

4- Berat talebinin tevdiinden itibaren dört senelik veya beratın verilmesinden itibaren üç senelik bir süre geçmeden önce ve daha geç bitecek mühlet tatbik edilmek şartıyle işletmenin yapılmaması veya ye­ter derecede olmaması sebebiyle bir mecburi lisans istenemiyecektir. Berat sahibi haklı bir mazeret beyan ettiği takdirde mecburi lisans isteği kaldırılır. Böyle bir mecburi lisans inhisar mahiyetinde olmayacak ve tali lisans verilmesi şeklinde de devredilemeyecektir, ancak bu lisansı işleten teşebbüsün veya ticarethanenin o kısmı ile beraber olmak üzere devredilebilecektir.

5- Yukarıdaki hükümler, lüzumlu tadiller mahfuz kalmak üzere, faydalı modellere tatbik olunabilir.

1. B) Sınai resim ve modellerin korunması, gerek işletme hatasın­dan ve gerekse himaye edilen şeylerin benzerlerinin ithal edilmesinden dolayı herhangi bir suretle düşürülmeyecektir.
2. C) 1- Tescil edilen markanın kullanılması bir memlekette mec­buri ise, bu tescil ancak makul bir müddetten sonra ve ilgilinin faali­yete geçmemesi sebeplerinin haklı olduğunu ispat edememesi halinde iptal edilebilir.

2- Bir fabrika veya ticaret markasının birlik memleketlerinden birinde tescil edildiği şekilde taşıdığı ayırt edici vasfını bozmayacak un­surlarla farklı bir şekilde, sahibi tarafından kullanılması tescilin hü­kümsüzlüğüne yol açmayacak ve sağlanan himayeyi azaltmayacaktır.

3- Bir markanın benzerinin veya aynının benzer veya mümasil eşyalar üzerinde korunmasının istendiği memleketin milli mevzuatı hü­kümlerine uygun olarak markanın müşterek sahibi şeklinde telakki edilen sınai veya ticari teşebbüsler tarafından aynı zamanda kullanılması; halkı yanılmaya sevketmemek ve kamu menfaatine aykırı olma­mak şartıyla, bu markanın tesciline mani teşkil etmeyecek ve birlik memleketlerinde temin edilen himayeyi azaltmayacaktır.

1. D) Beratın, faydalı modelin, fabrika veya ticaret markasının tes­cilinin veya sınai resim veya model tevdiinin emtia üzerinde gösteril­mesi yahut zikredilmesi hakkın tanınması için, talep edilmiyecektir.

Madde 5 (Birinci Mükerrer)

1- Sınai mülkiyet haklarının saklı kalması için öngörülen harç­ların yatırılması konusunda en az altı aylık son bir süre verilecek ve milli mevzuatla mecburi kılındığı takdirde bunun için ek bir harç yatı­rılacaktır.

2- Birlik memleketleri, harçların yatırılmamasından dolayı iptal edilmiş ihtira beratlarının yürürlüğünü iade etmekte muhtardır.

Madde 5 (İkinci Mükerrer)

Aşağıdaki haller, birlik memleketlerinin herbirinde, berat sahibinin haklarına zarar verici mahiyette telakki edilemez.

1- Birliğe dahil diğer memleketlerin gemilerinin geçici veya arızi olarak ülke sularına girmesi halinde bu gemilerin teknesinde, makinele­rinde, teçhizatında ve teçhizatıyla ilgili diğer teferruat kısmında o ülke­nin beratının konusunu meydana getiren vasıtaların, sadece geminin ih­tiyaçları için olmak kaydıyla, kullanılması;

2- Birliğe dahil diğer memleketlerin hava ve kara, cer ve tahrik makinelerinin geçici veya arızi olarak ülkeye girmesi halinde; bu maki­nelerin inşaasında veya işletilmesinde kullanılan berat konusu vasıta­ların veya bu makinalara ait yedek parçanın bulunması.

Madde 5 (Üçüncü Mükerrer)

Bir ürünün imali usulünü himaye eden bir beratın mevcut olduğu bir birlik memleketine, zikrolunan ürünün ithal edilmesi halinde, be­rat sahibi ithal edilen ürüne karşı ithal ülkesinin kanuni mevzuatının aynı memlekette imal edilen ürünlere karşı kendisine, usul beratına dayanarak, tanıdığı bütün hakları haizdir.

Madde 5 (Dördüncü Mükerrer)

Sınai resim ve modeller bütün birlik memleketlerinde himaye edi­lecektir.

Madde 6

1- Ticaret veya fabrika markalarının tescil ve tevdi şartları her birlik ülkelerinde milli kanuni mevzuatla tayin edilecektir.

2- Bununla beraber Birliğe dahil ülkelerden herhangi birinde Birlik Ülkelerinden birisinin vatandaşı tarafından tevdi edilmiş bir marka, menşe memlekette yenilenmemiş tescil edilmemiş veya tevdi edilmemiş olması nedeniyle hükümsüz kılınamayacaktır veya red edile­meyecektir.

3- Birlik Ülkelerinden birinde usulüne uygun olarak tescil edil­miş bir marka menşe ülkesi dahil birliğe dahil diğer Ülkelerde tescil edilmiş markalardan müstakil olarak kabul edilecektir.

Madde 6 (Birinci Mükerrer)

1- Birlik ülkeleri tescilin talep edildiği ülkenin yetkili makamları tarafından, söz konusu Ülkede bu Antlaşma’dan yararlanacağı kabul olu­nan bir şahsa ait olduğu aynı veya benzeri ürünlerde kullanıldığı her­kesçe bilindiği mütalaa edilen bir markanın karışıklığa meydan verebi­lecek surette örneğini, taklidini veya tercümesini yapan bir fabrika veya ticaret markasının tescilini gerek Ülke mevzuatı müsait olduğu tak­dirde doğrudan doğruya, gerekse ilgilinin isteği üzerine red veya hü­kümsüz kılmayı taahhüt ederler. Herkesçe bilinen bir markanın esas unsurunun çoğaltılması veya bunlarla bir karışıklık doğurabilecek bir taklitten ibaret olursa, durum yukarıdakinin aynısı olur.

2- Bu tür markaların kaydının terkininin istenmesi için, tescil tarihinden itibaren en az beş yıllık bir sürenin tanınması gerekir. Birlik memleketleri kullanmanın men’ini talep için bir mühlet derpiş etmekte muhtardır.

3- Suiniyetle tescil edilen ve kullanılan markaların terkinini, kullanılmasının yasaklanmasını istemek için süre tespit edilmez.

Madde 6 (İkinci Mükerrer)

1- a. Birlik ülkelerine ait arma bayrak ve diğer hükümranlık belirtilerinin ve bu devletler tarafından kabul edilmiş resmi kontrol ve teminat, işaret ve damgalarının ayrıca diğer armacılık sanatı açısından her çeşit taklitlerin yetkili makamlarının izni alınmadan gerek fabrika ve ticaret markası ve bu markaları düzenleyen unsurlar olarak tescilini red veya iptal eylemeyi uygun tedbirlerle kullanılmasının yasaklanma­sını temin hususunda Birlik ülkeleri mutabık kalmışlardır.

1. Yukarıda (a) paragrafında belirtilen hükümler, korunmalarının teminine tahsis edilmiş yürürlükteki uluslararası anlaşmaların konu­sunu teşkil eden emareler, kısaltılmış kelimeler, bayraklar ve armalar haricinde Birlik Ülkelerinden birinin veya bir çoğunun üyesi bulunduğu hükümetlerarası Beynelmilel örgütlerin emareleriyle veya kısaltılmış kelimeleri veyahut diğer amblemlerine, bayrak ve armalarına da tatbik edilir.
2. Hiçbir Birlik memleketi, bu mukavelenamenin, o memlekette, yürürlüğe girmesinden evvel hüsniniyetle iktisabedilmiş hakların sahip­leri zararına olarak yukarıdaki (b) bendi hükümlerini tatbik etmeye mecbur tutulamayacaktır. Birlik memleketleri zikredilen hükümleri, yukarıdaki (a) bendinde bahsi geçen kullanmanın veya tescilin o teş­kilatla armalar, bayraklar, alametler, remizler veya adlandırmalar ara­sında bir irtibatın mevcut olduğunu halkın zihninde uyandıracak veya bu kullanmanın yahut tescilin kullananla o teşkilat arasında bir irtiba­tın mevcudiyeti hususunda, muhtemel olarak, halkı aldatacak mahiyette olmaması takdirinde, tatbik etmekle mükellef olmayacaktır.

2- Resmi kontrol ve garanti işaretlerinin ve damgalarının memnuiyeti ancak bunları ihtiva eden markaların aynı veya benzeri cins em­tia üzerinde kullanılmaya tahsis edilmiş olması hallerinde tatbik edile­cektir.

3- a. Bu hükümlerin tatbiki için birlik memleketleri, mutlak surette veya muayyen hadler dahilinde, bu maddenin himayesi altına koymağı arzuladıkları veya arzulayacakları hükümranlık alametlerinin, resmi kontrol ve garanti işaretlerinin ve damgalarının listesini ve bu listelerde sonradan yapılacak bütün tadilleri karşılıklı olarak yekdiğe­rine Uluslararası Büro aracılığı ile göndermeye kararlaştırmışlardır. Her birlik memleketi bu gönderilen listeleri, bir an evvel, halkın emrine ha­zır tutacaktır.

Bununla beraber Devletlere ait bayrağın iş’arı mecburi değildir.

1. Bu maddenin (1)’inci fıkrasının (b) bendindeki hükümlerin milletlerarası ve hükümetlerarası teşkilata ait armalara, bayraklara ve sair alametlere, remizlere veya adlandırmalara tatbiki, ancak bunların Milletlerarası Büro vasıtasiyle Birlik memleketlerine iş’ar olunması ha­linde kabildir.

4- Her birlik üyesi ülke, itirazları olduğu takdirde, bunları ken­disine yapılan iş’arın yapıldığı tarihten itibaren on iki aylık bir mühlet içinde, Uluslararası Büro vasıtasıyla ilgili ülke veya milletlerarası ve hükümetlerarası örgüte bildirecektir.

5- Yukarıda (1)’inci paragrafta Devlet Bayrakları için öngörü­len tedbirler 6 Kasım 1925 tarihinden sonra tescil edilen markalara tat­bik olunur.

6- Bayraklardan başka hükümranlık alametleri için Birlik Ülke­lerinin resmi işaretleri ve damgaları için ve uluslararası ve hükümetler­arası örgütlerin armaları, bayrakları ve sair alametleri, remizleri veya adlandırmaları için bu hükümler ancak yukarıda (3) üncü fıkrada öngörülen iş’arın alınmasından itibaren iki aydan fazla bir zaman geçtik­ten sonra tescil edilmiş markalara tatbik edilebilecektir.

7- Suiniyetle hareket edildiği durumlarda Birlik Ülkeleri 6.11.1925 tarihinden önce tescil edilmiş devlet amblemlerini işaret ve damgaları ihtiva eden markaları da terkin etmek yetkisine sahiptir.

8- Kendi Ülkelerinin Amblemlerini işaret ve damgalarını kullan­mak yetkisine sahip olan Birliğe dahil her ülkenin vatandaşı, bunlarla başka bir ülkeninkiler arasında benzerlik olsa bile, bunları kullanabile­cektir.

9- Birliğe dahil ülkeler, ticaret alanında, Birliğin öteki ülkeleri­nin armalarının izinsiz kullanılmasını, ürünün menşei hakkında yanıl­tıcı durumu gösterirse, yasaklamayı yükümlenir.

10- Yukarıda yazılı olan hükümler, Birliğe dahil bir ülke tara­fından kabul edilmiş armaları, bayrakları, nişanları damga ve resmi işaretleri veya yukarıda 1’inci paragrafta zikrolunan hükümetlerarası Beynelmilel örgütlerin ayırt edici işaretlerini izinsiz olarak ihtiva eden markaları 6. madde 4. mükerrerinin (B) fıkrası a bendinin tatbiki sure­tiyle red veya iptal etmek yetkisinin kullanılmasına engel teşkil etmez.

Madde 6 (Üçüncü Mükerrer)

1- Bir Birlik Memleketinin kanuni mevzuatına tevfikan bir mar­kanın devir ve temliki ancak markanın ait olduğu müessesenin veya tica­rethanenin aynı zamanda devrile muteber olması halinde bu muteberliğin kabul edilmesi için bu memlekette bulunan müessese veya ticaret­hane kısmının temlik edilen markayı taşıyan mamullerin münhasıran imali veya satışı hakkiyle beraber devredilmesi kafidir.

2- Bu hüküm, temellük eden tarafından kullanılması bilhassa markanın tatbik edildiği mamullerin menşe’i, mahiyeti veya esaslı va­sıfları noktasından, fiilen, halkı yanılmaya sevk edecek mahiyette olan her marka devir ve naklini muteber addetmek mecburiyetini Birlik memleketlerine tahmil etmez.

Madde 6 (Dördüncü Mükerrer)

1. A) 1- Menşe memlekette usulüne muvafık bir surette tescil edil­miş olan her fabrika veya ticaret markası, bu maddede gösterilen ihtirazi kayıtlar altında, aynen tevdi ve himaye edilmek üzere diğer Birlik memleketlerinde kabul edilecektir. Bu memleketler kati tescile tevessül etmeden evvel menşe memleketteki tescile ait olmak üzere salahiyetli makam tarafından verilmiş bir tasdiknamenin ibrazını isteyebilecekler­dir. Bu tasdikname için hiç bir tasdik muamelesi aranmayacaktır.

2- Tevdi edenin fiilen ye ciddi bir sınai veya ticari müessese sa­hibi olduğu Birlik memleketi ve Birlik içinde böyle bir müessesesi ol­madığı takdirde ikametgahının bulunduğu Birlik memleketi ve Birlik içinde ikametgahı olmadığı takdirde, bir Birlik memleketi tebaasından olması halinde, tabiiyetinde olduğu memleket, menşe memleket olarak telakki edilecektir.

1. B) Bu maddede zikredilen fabrika veya ticaret markalarının tes­cili ancak aşağıdaki hallerde reddedilebilir veya hükümsüz hale getirile­bilir.

1- Bu markaların himayesinin talep edildiği memlekette üçün­cü şahıslar tarafından iktisabedilmiş haklara halel getirmesi halinde;

2- Bu markaların temyiz edici her türlü vasıftan mahrum olması veya münhasıran, ticarette, mamullerin nev’ini, cinsini, kalitesini, mik­tarını, gönderileceği yeri kıymetini, mamullerin menşe mahall’ni veya imal ve istihsal zamanını göstermeye yarayan veya cari lisansla kullanılagelen yahut himayenin talep edildiği memleketin ticaretinin dürüst ve daimi itiyadı halini almış olan işaret ve kayıtlardan ibaret olması ha­linde;

3- Bu markaların ahlak ve adaba veya amme nizamına aykırı ve bilhassa halkı aldatacak mahiyette olmaları halinde, Markalara ait ka­nuni mevzuattan bir hükmün bizzat amme nizamına taalluk hali hariç, bir markanın bu mevzuatın bazı hükmüne tevafuk etmemesi şeklindeki tek bir sebeple amme nizamına aykırı olarak telakki edilemiyeceği hu­susunda mutabık kalınmıştır.

Bununla beraber 10’uncu birinci mükerrer maddenin tatbiki mah­fuzdur.

1. C) 1- Markanın himaye kabiliyeti olup olmadığını takdir etmek için bütün fiili hal ve vaziyetler ve bilhassa markanın kullanılmasındaki devam gözönünde tutulmak icabeder.

2- Diğer Birlik memleketlerinde fabrika veya ticaret markaları, menşe memlekette himaye edilen markalardan ancak aynı menşe mem­leketinde markaların tescil edilen şekildeki tefrik edici vasfını değiştir­meyen ve hüviyetine temas etmeyen unsurlarla tefrik edildiği tek mucip sebebiyle reddedilmeyecektir.

1. D) Himayesi talebedilen markanın menşe memlekette tescil edil­memiş olması takdirinde hiç kimse bu madde hükmünden istifade ede­meyecektir.
2. E) Bununla beraber bir markanın menşe memleketteki tescili­nin yenilenmesi, markanın tescil edildiği diğer Birlik memleketlerinde tescilin yenilenmesini hiç bir veçhile mecburi kılmayacaktır.
3. F) 4’üncü maddedeki mühlet içinde tevdi edilen markaların rüç­han hakkından istifade etmesi, tescilin menşe memlekette bu mühlet geçtikten sonra yapılmış olması halinde de müktesep olarak kalır.

Madde 6 (Beşinci Mükerrer)

Birlik Ülkeleri hizmet markalarını himaye etmeyi taahhüt ederler. Bu markaların tescillerinin tutulması öngörülmez.

Madde 6 (Altıncı Mükerrer)

1- Birliğe dahil bir ülkede bir marka sahibi olan kimsenin acen­tesi veya mümessili, marka sahibinin izni olmaksızın, bu markanın kendi namına tescilini bu ülkelerden birinde veya bir çoğunda talep ederse, bu acente veya mümessil hareketinin haklı olduğunu ispat etmedikçe, marka sahibi talep edilen tescile itiraz etmek veya bu tescilin terkinini yahut, ülke mevzuatı müsaitse, zikredilen tescilin kendi lehine devir ve naklini istemek hakkına haiz olacaktır.

2- Marka sahibi yukarıdaki (1)’inci fıkra saklı kalmak üzere, markasının acentesi veya mümessili tarafından kullanılmasına yetki ver­memişse, bu kullanmaya itiraz etmek hakkına sahiptir.

3- Milli mevzuat, bir marka sahibinin bu maddede öngörülen haklarını ileri sürmesi için adilane bir süre koymakta muhtardır.

Madde 7

Fabrika veya ticaret markasının üzerine konulacağı mamülün ma­hiyeti markanın tesciline hiç bir şekilde engel teşkil etmez.

Madde 7 (Birinci Mükerrer)

1- Birliğe dahil Ülkeler, varlığı menşe memleket kanununa ay­kırı olmayan kollektif kuruluşlara ait kollektif markaların, bu kollektif kuruluşlar sınai ve ticari müessese olmasa bile, tevdiini ve himaye­sini kabul etmeyi taahhüt ederler.

2- Her ülke bir kollektif markanın hangi özel şartlar altında himaye edileceğini serbestçe tayin edecek ve kamu yararına aykırı ol­ması halinde bu markanın himayesini red edebileceklerdir.

3- Bununla beraber bu markaların himayesi mevcudiyeti menşe memleket kanununa aykırı olmayan herhangi bir kollektif kuruluşun, himayenin talep edildiği ülkede müessesesi olmaması veya bu ülkenin kanuni mevzuatına uygun olarak kurulmamış olması sebebiyle red edilemeyecektir.

Madde 8

Ticaret unvanı, bir fabrika veya ticaret markasının bir kısmını teşkil etsin veya etmesin, bütün Birlik Ülkelerinde tevdi veya tescil mecburiyeti olmaksızın himaye edilecektir.

Madde 9

1- Kanuna aykırı olarak bir ticaret veya fabrika markasını ya­hut bir ticaret unvanını taşıyan her mamul, bu marka veya ticaret un­vanının kanuni himayeyi hak etmiş olduğu Birlik ülkelerine ithaline el konulacaktır.

2- Elkoyma, kanuna aykırı olarak markanın konulduğu ülkede veya mamulun ithal edildiği Ülkelerde de yapılacaktır.

3- Elkoyma gerek savcılığın, gerek diğer herhangi bir yetkili makamın ve gerek hakiki veya hükmi şahıs olan ilgili tarafın isteği üzerine bu ülkenin dahili kanuni mevzuatına göre yapılacaktır.

4- Resmi makamlar, transit halinde, elkoyma işlemini yapmaya mecbur tutulamayacaktır.

5- Bir ülkenin kanuni mevzuatı ithal esnasında elkoymayı uy­gun bulmuyorsa, elkoyma yerine ithal yasağı veya dahilde elkoyma kaim olacaktır.

6- Bir Ülkenin kanuni mevzuatı ne ithal sırasında, elkoymayı, ne ithal yasağını ve ne dahilde elkoymayı uygun bulmuyorsa bu kanuni mevzuatın ona göre değiştirilmesini bekliyerek, bu tedbirler yerine bu gibi hallerde kanunun ülke vatandaşlarına tanıdığı dava yolları ve ta­kip vasıtaları yer alacaktır.

Madde 10

1- Önceki maddenin hükümleri, ürünün mahreci veya müstah­silin, imalatçının veya tacirin kimliği noktasından doğrudan doğruya veya dolaysız işaret kullanılması halinde tatbik edilir.

2- Her halde bu ürünün üretilmesi, imali veya ticareti ile uğ­raşan ve gerek sahte mahreç yeri olarak gösterilen mahalde, gerek bu mahallin bulunduğu yönde, gerek sahte olarak gösterilen memlekette ve gerek sahte mahreç işaretinin kullanıldığı yerde oturan her üretici, imalatçı veya tacir ister hakiki, ister hükmi bir şahıs olsun, ilgili taraf olarak tanınacaktır.

Madde 10 (Birinci Mükerrer)

1- Birlik ülkeleri, Birlik vatandaşlarına haksız rekabete karşı gerçek bir himaye sağlamaya mecburdurlar.

2- Sınai veya ticari konuda namuskarane örf ve adetlere aykırı her rekabet fiili, bir haksız rekabet fiilini meydana getirir.

3- Özellikle aşağıdakiler yasaklanacaktır:

1) Bir rakibin ticarethanesi, ürünleri veya sınai veya ticari faa­liyeti ile, herhangi bir vasıtaya başvurularak bir karışıklığa yer verecek bütün her türlü olaylar;

2) Bir rakip ticarethanesini, ürünlerini veya sınai yahut ticari faaliyetini itibardan düsürecek mahiyette olarak ticaretin icrası esna­sında yapılan sahte iddialar;

3) Eşyanın niteliği, imal usulü, vasıfları, kullanılma kabiliyeti veya miktarı üzerinde olmak üzere, ticaretin yapılışı sırasında yapılan ve halkı yanıltıcı mahiyette olan ibareler veya iddialar.

Madde 10 (İkinci Mükerrer)

1- Birliğe dahil ülkeler, 9’uncu 10’uncu ve 10’uncu mükerrer maddelerde zikredilen bütün fiil ve hareketleri, etkili bir şekilde yasak­lamaya yarayan kanuni müracaat yollarını diğer Birlik Ülkeleri vatan­daşlarına temin etmeyi taahhüt eder.

2- Birlik Ülkeleri, bundan başka 9’uncu, 10’uncu ve 10’uncu mü­kerrer maddelerde geçen fiil ve hareketleri, yasaklanması amacıyla, ilgili sanayicileri, imalatçıları ve müstahsilleri veya tacirleri temsil eden ve varlıkları ülkeleri kanunlarına aykırı olmayan sendika ve cemi­yetlere himayenin talep edildiği ülke kanununun bu ülkelere ilişkin sendika ve cemiyetlere izin verdiği ölçüde, adli veya idari makamlara müracaatta bulunmalarına imkan veren tedbirleri almayı taahhüt eder­ler.

Madde 11

1- Birlik ülkeleri, içlerinden birinin ülkesinde tertip edilmiş resmi ve resmen tanınmış Uluslararası sergilerde teşhir edilecek ma­muller için, beratlandırılabilecek ihtiralara, faydalı maddelere, sınai re­sim veya modellere, fabrika veya ticaret markalarına kendi dahili mevzuatlarına uygun olarak, geçici himaye vereceklerdir.

2- Bu geçici himaye 4’üncü maddenin sürelerini uzatmayacaktır. Sonradan rüçhan hakkının ileri sürülmesi halinde her memleket idaresi süreyi, mamulün sergiye ithali tarihinden başlatabilecektir.

3- Her ülke, teşhir edilen şeyin kimliğinin ve sergiye koyuluş tarihinin delili olarak zaruri göreceği doğrulayıcı belgeleri isteyebilecektir.

Madde 12

1- Birlik ülkelerinden herbiri Sınai Mülkiyetle ilgili ayrı bir daire kurmayı, ihtira, beratlarını, faydalı modelleri, Sınai resim veya modelleri, fabrika veya ticaret markalarını halka tebliğ için bir merkezi tevdi yeri kurmayı taalıhüt eder.

2- Bu daire süreli resmi bir gazete çıkaracaktır.

Bu daire:

1. Verilen beratların sahiplerinin isimlerini, beratlandırılmış ihtiraların kısa bir tanımı ile beraber;
2. Tescil edilmiş markaların örneklerini düzenli bir şekilde neş­redecektir.

Madde 13 (Birliğin Kurulu)

1- a. 13-17’nci maddeler gereğince Birliğin, birliğe bağlı ülke­lerden müteşekkil bir kurulu vardır.

1. Her ülkenin hükümeti bir delege ile temsil edilir. Bu temsilci yanında yedek uzman ve danışmanlar bulundurabilir.
2. Her delegenin masrafları kendisini tayin eden hükümetçe karşı­lanır.

2- a. Kurul şunları yapar:

1. I) Bu konvansiyonun tatbiki birliğin gelişmesi ve ayakta kalma­sıyla ilgili tüm sorunları inceler.
2. II) Fikri Mülkiyet Dünya Örgütünü (aşağıda örgüt denilmiştir) meydana getiren sözleşmede öngörülen Fikri Mülkiyetin Uluslararası Bürosu’na, (aşağıda Uluslararası Büro denilmiştir) 13-17. maddeler gere­ğince, birliğe bağlı bulunmayan ülkelerin müşahade-leri de nazarı dikkate alınarak değişiklik konferanslarının hazırlanmasıyla ilgili direktifler ve­rir.

III) Birlikle ilgili olarak örgüt Genel Müdürünün çalışmalarını ve raporlarını inceler ve onaylar. Birliğin yetki sorunlarıyla ilgili faydalı bütün direktifleri ona verir.

1. IV) Kurulun icra komitesi üyelerini seçer.
2. V) Kendi icra komitesinin çalışmalarını, raporlarını inceler ve onaylar ona direktifler verir.
3. VI) Program kararlaştırır, Birliğin üç yıl süreli bütçesini kabul eder ve mali yıl sonu bütçe hesaplarını onaylar.

VII) Birliğin mali yönetmeliğini kabul eder.

VIII) Birliğin hedeflerinin gerçekleşmesine yararlı saydığı çalış­ma grupları ve uzmanlar komitesini kurar.

1. IX) Birliğe üye olmayan ülkelerin hiikümetlerarası olan örgütle­rin ve hükümetlerarası olmayan uluslararası örgütlerin hangilerinin Bir­liğin toplantılarına gözlemci sıfatiyle katılabileceğine karar verir.
2. X) 13 den 17 ye kadar olan maddelerin değişikliklerini kabul eder.
3. XI) Birliğin hedeflerine ulaşması için uygun olan diğer her türlü girişimde bulunur.

XII) Bu antlaşmadan doğan diğer her türlü görevleri yerine geti­rir.

XIII) Kendisinin kabulü kaydıyle örgütü kuran antlaşmanın ken­disine tanıdığı hakları kullanır.

1. Örgüt koordinasyon komitesinin mütalaasını aldıktan sonra, örgüt tarafından idare olunan diğer birlikleri de ilgilendiren sorunları ka­rara bağlar.

3- a. Aşağıdaki (b) paragrafının hükümleri saklı kalmak şartiyle bir delege sadece bir ülkeyi temsil edebilir.

12. 12. maddede öngörülen ve herbirisi özel milli bir Sınai Mülkiyet Ofisi olan ve özel bir antlaşma gereğince müşterek bir ofis nezdinde grup­laşmış Birliğe üye ülkeler müzakere sırasında bu ofislerden birisi tarafın­dan temsil edilebilirler.

4- a. Kurula üye her ülke tek bir oy kullanır.

1. Kurul üyesi ülkelerin yarısı görüşme nisabını teşkil eder.
2. Yukarıdaki (b) paragrafının hükümlerine rağmen beraber, bir toplantıda, temsil edilen ülkelerin sayısı yarıdan az fakat, kurul üyesi ülkelerin üçte birine eşit veya üçte birinden fazla ise kurul kararlar ala­bilir. Bununla beraber, kurulun kararları, usulünü ilgilendiren kararla­rın haricinde, aşağıda önerilen şartlar yerine getirildiği zaman ancak ic­raya konulabilir. Uluslararası Büro sözkonusu kararı, tebliğ tarihinden itibaren üç aylık bir süre içinde oylarını veya çekimserliklerini yazılı ola­rak ifade etmeleri için, temsil edilmemiş olan kurul üyesi ülkelere tebliğ eder. Bu sürenin sonunda oyunu veya çekimserliğini bu şekilde ifade eden ülkelerin sayısı toplantı sırasında nisabın elde edilmesi için çağrıya uy­mayan ülkelerin sayısına en azından eşitse söz konusu kararlar icraya konulur, yeterki aynı zamanda gerekli ekseriyet elde edilmiş olsun.
3. 17’nci maddenin 2’nci paragrafının hükümleri saklı kalmak kay-diyle kurul kararları kullanılan oyların üçte iki çoğunluğuyla alınır.
4. Çekimserlik, oy kabul edilmez.

5- a. Aşağıdaki (b) paragrafı hükümleri saklı kalmak kaydıyla bir delege sadece tek bir ülke adına oy kullanabilir.

3. 3. b paragrafında öngörülen Birlik üyesi ülkeler genellikle kurul olağan toplantılarında heyetleriyle temsil edilmek için teşebbüs ederler.

Bununla beraber istisnai sebeplerle sözü geçen devletlerden birisi kendi milli delegesiyle temsil edilemezse, bir delegasyonun sadece bir dev­let adına oy kullanabilmesi yetkisi olduğundan, bu ülkelerden birisinin delegesine kendi adına oy kullanması için vekalet verebilir.

Bu konuyla ilgili her vekalet Devlet Başkanı veya onun yetkili kıldığı Bakan tarafından imza edilmiş bir antlaşmayı gerektirir.

6- Kurula üye olmayan Birlik üyesi ülkeler toplantılarda gözlem­ci sıfatiyle bulunurlar.

7- a. Kurul, Genel Müdürün çağrısı üzerine, istisnai haller hariç örgüt Genel Kurulunun aynı döneminde ve aynı yerinde üç senede bir ola­ğan olarak toplanır.

1. Kurul, İcra Komitesinin veya kurul üyesi ülkelerin dörtte biri­nin isteği üzerine Genel Müdür tarafından gönderilen çağrı üzerine ola­ğanüstü olarak toplanır.

8- Kurul, iç yönetmeliğini onar.

Madde 14 (İcra Komitesi)

1- Kurulun bir icra komitesi vardır.

2- a. İcra Komitesi, kurul üyesi memleketler arasından kurulca seçilmiş memleketlerden meydana gelir. Bundan başka, örgüt merkezinin siyasi sınırları içinde bulunan ülke, 16’ncı maddenin 7’nci paragrafının b bendi hükümleri saklı kalmak kaydiyle, komitede resen bir oy hakkına sahiptir.

1. İcra komitesine üye her ülkenin hükümeti yedek eksper ve da­nışman bulundurabilen bir delege tarafından temsil edilir.
2. Her delegenin masrafları kendisini tayin eden hükümet tarafın­dan karşılanır.

3- İcra Komitesine üye memleketlerin sayısı kurul üyesi memle­ketlerin sayısının dörtte birine tekabül eder. Bu komitenin üye sayısının hesaplanmasında dörde bölünme sonucu geriye kalan artık sayı hesaba katılmaz.

4- Kurul, İcra Komitesi üyelerinin seçimi sırasında, İcra Komite­sini meydana getiren memleketler arasında bulunan birlikle ilgili olarak kurulmuş özel antlaşmalara dahil bütün ülkeler için zaruri ve hakkani­yete dayalı coğrafi bir ayırımı hesaba katar.

5- a. İcra Komitesi üyeleri meclisin toplantı dönemi bitişini mü­teakip, olağan toplantı süresi sonuna kadar görevde kalırlar.

1. İcra Komitesi üyeleri kendi aralarında en az üçte ikilik bir sı­nırı aşmamak kaydiyle yeniden seçilirler.
2. Kurul İcra Komitesi üyelerinin yeniden seçilmesini ve seçim şe­killerini düzenler.

6- a. İcra Komitesi şunları yapar:

1. I) Kurulun gündem tasarısını hazırlar.
2. II) Genel Müdür tarafından hazırlanan birliğin üç yıllık bütçe ve program tasarılariyle ilgili teklifleri kurula sunar.

III) Üç yıllık bütçe ve program sınırı (limiti) içinde Genel Mü­dür tarafından hazırlanan yıllık bütçe ve program hakkında mütalaada bulunur.

1. IV) Hesapların denetiminin yıllık raporlarını ve genel müdürün süreli raporlarını açıklamalarla birlikte kurula sunar.
2. V) Söz konusu Kurulun olağan iki toplantısı arasında ortaya çıkan durumu hesaba katarak ve kurulun kararlarına uygun olarak Genel Müdür tarafından Birliğin programının yapılması amaciyle faydalı bütün tedbirleri alır.
3. VI) Bu antlaşma çerçevesi içinde kendisine tevdi edilen bütün gö­revleri yapar.
4. İcra Komitesi, Örgüt tarafından idare edilen diğer birlikleri de aynı derecede ilgilendiren sorunlar üzerine örgütün koordinasyon komi­tesinin mütalaasından alınan bilgileri karara bağlar.

7- a. İcra Komitesi, Genel Müdürün çağrısı üzerine mümkün mer­tebe Örgüt Koordinasyon Komitesiyle aynı yerde ve aynı dönemde sene­de bir kere olağan olarak toplanır.

1. İcra Komitesi Genel Müdürün inisiyatifiyle Komite Başkanının yahut üyelerinin dörtte birinin talebi üzerine genel müdür tarafından gön­derilen çağrı üzerine olağanüstü toplanır.

8- a. İcra Komitesine üye her ülke bir oy hakkına sahiptir.

1. İcra Komitesi; üye ülkelerin yarısı, ekseriyeti teşkil eder.
2. Kararlar verilen oyların adi çoğunluğuyla alınır.
3. Çekimser kalmak oy sayılmaz.
4. Bir delege sadece bir ülkeyi temsil edebilir ve onun adına oy kullanabilir.

9- İcra Komitesine üye olmayan Birlik üyesi ülkeler, icra komi­tesi toplantılarına gözlemci olarak katılabilirler.

10- İcra Komitesi iç yönetmeliğini onar.

Madde 15 (Milletlerarası Büro)

1- a. Birliğe verilen idari görevler, edebi ve sanat eserlerinin korunması için Uluslararası Antlaşma gereğince kurulmuş “Birlik Büro­su” ile “Birleşik Birlik Bürosu”nun yerini alan Milletlerarası Büro tara­fından sağlanır.

1. Milletlerarası Büro özellikle Birliğin muhtelif organlarının sekretaryasını oluşturur.
2. Genel Müdür Birliğin en yüksek memurudur ve Birliği temsil eder.

2- Milletlerarası Büro sınai mülkiyetin korunmasiyle ilgili bilgi­leri toplar ve yayınlar. Birliğe dahil her ülke, her yeni kanun metnini ve sınai mülkiyetin korunmasiyle ilgili bütün resmi metinleri derhal Millet­lerarası Büroya tebliğ eder. Bundan başka Birlik üyesi her ülke, Milletlerarası Büro tarafından faaliyetleri için faydalı mülahaza edilen ve bir menfaat gösteren Sınai Mülkiyetin korunmasını doğrudan doğruya ilgilen­diren Sınai Mülkiyet konusunda yetkili servislerinin tüm neşriyatlarını verir.

3- Milletlerarası Büro aylık bir mecmua yayınlar.

4- Milletlerarası Büro, Birliğe dahil her ülkeye talebi üzerine, Sınai Mülkiyetin himayesiyle ilgili sorunlar hakkında bilgiler verir.

5- Milletlerarası Büro Sınai Mülkiyetin Korunmasını kolaylaştır­mak için etüd ve hizmetlerde bulunur.

6- Genel Müdür ve onun tayin ettiği her personel mensubu oy hakkı olmaksızın kurulun, İcra Komitesinin, diğer eksperler komitesinin veya çalışma grubunun tüm toplantılarına katılırlar. Genel Müdür veya onun tayin ettiği bir personel mensubu bu organların resen sekreteridir.

7- a. Milletlerarası Büro Kurulun direktiflerine göre ve icra ko­mitesinin işbirliği ile, 13 den 17 ye kadar olan maddeler hariç konvansi­yon hükümlerinin değişiklik konferanslarını hazırlar.

1. Milletlerarası Büro, değişiklik konferanslarının hazırlanması hakkında hükümetlerarası olan ve hükümetlerarası olmayan uluslararası örgütlerle istişarede bulunabilir.
2. Genel Müdür ve kendisinin tayin ettiği kimseler, oy hakkı ol­maksızın bu konferanslarda tartışmaya katılabilirler.

8- Milletlerarası Büro kendisine verilen diğer bütün görevleri ya­par.

Madde 16 (Mali Hükümler)

1- a. Birliğin bir bütçesi vardır.

1. Birliğin bütçesi Birliğe has gelir ve harcamaları, birliklerle müş­terek harcamalar bütçesinin aidatlarını ve gerektiğinde örgütün Konfe­rans bütçesine konulan meblağı ihtiva eder.
2. Birliğe istinai olarak tahsis olunmayan ancak örgüt tarafından idare olunan öteki bir veya birçok birliklere de aynı derecede tahsis olu­nan harcamalar birliklerin müşterek harcamaları olarak mütalaa edilir.

2- Birliğin bütçesi, örgüt tarafından idare edilen öteki birliklerin bütçeleri ile koordinasyon zaruretlerini de hesaba katarak yapılır.

3- Birliğin bütçesi şu kaynaklardan sağlanır:

1. I) Birlik ülkelerinin ödeneklerinden,
2. II) Birlik adına Milletlerarası Büro tarafından yapılan hizmetler karşılığında alınan harçlar ve paralardan,

III) Milletlerarası Büronun birlikle ilgili yayınlarının ve bu yayın­larla ilgili hakların satışından,

1. IV) Bağışlar hibeler ve yardımlardan,
2. V) Kira bedelleri faizler gibi çeşitli gelirlerden.

4- a. Bütçede aidat payını belirtmek için birlik üyesi her ülke bir sınıfa yerleşir ve yıllık katkı paylarını aşağıda tespit edilen birim esa­sına göre öder.

1. Bunu önceden yapmamış olan her devlet yerleşmeği arzu ettiği sınıfı, katılma veya onama belgelerini tevdi anında belirtebilir. Sınıf de­ğiştirilebilir. Aşağıda bir sınıf seçilirse, Genel Kurul’un olağan toplantı­larından birisinde bildirilir. Böyle bir değişiklik adı geçen toplantıyı takip eden yılın Ocak ayının birinden itibaren hüküm ifade eder.
2. Her ülkenin aidatı, birlik bütçesine katılmış bütün üye devletler aidatları toplam meblağına oranla, o devletin yerleştiği kendi sınıf birim­leri toplamı ile oranlı olarak aynı oran dahilinde muayyen bir meblağdan ibarettir.
3. Aidatlar her yılın bir Ocak tarihinden itibaren ödenir.
4. Aidatlarını ödemede gecikmiş olan her üye ülke, ödemede gecik­tirilmiş olan aidat miktarları, geçmiş iki yıllık aidatlarına eşit veya on­dan fazla olursa üyesi bulunduğu birliğin hiçbir organında oy kullanamaz. Bununla beraber, bu organlardan herhangi biri ödemede yapılan gecikme­nin olağanüstü ve önlenmesi imkansız engellerle meydana geldiğine ka­naat getirirse, böyle bir ülkenin adı geçen organlarda oy hakkını kullan­masına izin verilebilir.
5. Yeni mali bir yılın başlamasından önce, bütçenin kabul edilme­mesi halinde, mali yönetmelikte öngörülen şartlara göre önceki yılın büt­çesi uygulanır.

5- Birlik adına Uluslararası Büro tarafından yapılan hizmetler karşılığı olarak ödenmesi gereken meblağlar ve harçların tutarı kurul ve icra komitesi ile bu konuda temas eden Genel Müdür tarafından tespit edilir.

6- a. Birliğin, Birliğe dahil her ülke tarafından tek bir ödemeyle yapılan meblağlardan meydana gelen bir döner sermayesi vardır. Serma­ye yetersiz olursa Kurul artırılmasına karar verir.

1. Her ülkenin sözü edilen fona ilk ödeme tutarı veya bu fonun artırılmasına yaptığı katkı payının tutarı fonu yapıldığı veya artırmanın kararlaştırıldığı yıl için o ülkenin aidatı ile orantılı olur.
2. Ödeme miktarı ve şartları, örgüt Koordinasyon komitesinin mütalaası alındıktan sonra Genel Müdürün teklifi üzerine kurulca kararlaş­tırılır.

7- a. Örgüt ikamet yerinin arazisi üzerinde bulunduğu ülke ile akt olunan ikamet yeri sözleşmesinde, döner sermayenin yetişmediği hal­lerde, bu ülkenin avans vermesi öngörülür. Bu avansların miktarı avan­sın verileceği şartlar, her halükarda, sözü edilen devletle örgüt arasında akt olunacak ayrı sözleşmelere konu teşkil eder. Bu devlet avans verme­ğe devam ettiği sürece icra komitesinde resen bir oya sahiptir.

1. Yukarıda (a) fıkrasında işaret edilen ülke ile örgütten herbirinin, yazılı bir notası ile avans verme mükellefiyetinden vazgeçme hakkı vardır. Fesih ihbarının yapıldığı yılın sonundan itibaren üç yıl sonra hü­küm ifade eder.

8- Hesapların murakabesi üyelerin rızalariyle kurul tarafından tayin edilen dış kontrolörler veya Birlik üyesi ülkelerden biri veya birkaçı tarafından mali yönetmelikte öngörülen usullere göre yapılır.

Madde 17

1- 13, 14, 15, 16. maddeler ve bu maddenin değiştirilmesiyle ilgili teklifler kurul üyesi her ülke, İcra Komitesi veya Genel Müdür tarafın­dan yapılabilir. Bu teklifler kurulun tetkikine sunulmadan en az altı ay önce Genel Müdür tarafından kurul üyesi ülkelere tebliğ edilir.

2- Birinci fıkrada işaret edilen maddelerle ilgili tüm değişiklikler kurul tarafından kabul edilir. Kurul kullanılan oyların dörtte üçünü ge­rektirir. Bununla beraber 13’üncü madde ve bu fıkra ile ilgili tüm deği­şiklikler kullanılan oyların beşte dördünü gerektirir.

3- Birinci fıkrada öngörülen maddelerle ilgili her değişiklik, de­ğişikliğin kabul edildiği sırada kurula üye olan ülkelerin dörtte üçü tara­fından yasal kurallarına uygun olarak gerçekleştirilmiş değişikliğin ka­bulü ile ilgili yazılı notaların Genel Müdür tarafından alınmasından bir ay sonra yürürlüğe girer. Bu şekilde kabul edilmiş olan maddelerle ilgili her değişiklikle, değişikliğin yürürlüğe girdiği sırada kurul üyesi olan veya daha sonraki bir tarihte üye olacak tüm ülkeleri bağlar. Fakat üye ülkelerin mali külfetlerini artıran değişiklik yalnız bu değişikliği kabul ettiklerini bildiren ülkeleri bağlar.

Madde 18 (1’den 12’ye kadar ve 18’den 30’a kadar olan maddelerin değiştiril­mesi)

1- Bu antlaşma, Birlik sistemini geliştirecek şekilde mükemmelleştirici hükümler getirmek amaciyle değişikliğe tabi tutulacaktır.

2- Bu amaçla Birlik ülkelerinin temsilcileri arasında, Birlik ülke­lerinden birinde konferanslar yapılacaktır.

3- 13 den 17 ye kadar olan maddelerle ilgili değişiklikler 17’nci madde hükümlerince düzenlenir.

Madde 19 (Özel antlaşmalar)

Birlik ülkeleri Sınai Mülkiyetin himayesi için, kendi aralarında, ayrı ayrı, özel Antlaşmalar yapmak hakkını saklı tuttuklarında mutabıktırlar. Ancak bu anlaşmalar bu konvansiyon hükümlerine aykırı olmayacaktır.

Madde 20 (Birlik ülkeleri tarafından katılma veya onaylama; yürürlüğe girme)

1- a. Bu Antlaşmayı imza etmiş olan Birlik ülkelerinden her biri Antlaşmayı onaylayabilir veya imzalamamışsa, Anlaşmaya katılabilir ka­tılma veya onaylama belgeleri Genel Müdür nezdinde tevdi edilir.

1. Birlik ülkelerinden herbiri katılma veya onaylama belgesinde katılmasının veya onaylamasının şu maddelere tatbik edilemez olduğunu belirtebilir.

i- 1 den 12 ye kadar olan maddeler veya;

ii- 13 den 17 ye kadar olan maddeler

1. Yukarıda tali (b) fıkrasına uygun olarak, bu fıkrada işaret edi­len iki grup maddeden birisinin hükümlerini katılma veya onaylama bel­gesinden çıkartmış olan her ülke, daha sonra her zaman, katılmasının veya onayının hükümlerinin bu madde grubunu kapsadığını bildirebilir. Böyle bir bildiri Genel Müdür nezdinde tevdi edilir.

2- a. 1 den 12 ye kadar olan maddeler, (1- b. i) paragrafında müsaade edildiği gibi bir beyanda bulunmaksızın katılma veya onaylama belgelerini tevdi etmiş olan birlik üyesi ilk 10 ülke açısından, bu katıl­ma veya onaylama belgelerinin onuncusunun tevdiinden üç ay sonra yürürlüğe girer.

1. 13’den 17’ye kadar olan maddeler (1- b. ii) paragrafında müsaa­de edildiği gibi bir beyanda bulunmaksızın katılma veya onaylama bel­gesi tevdi etmiş olan Birlik Üyesi ilk 10 ülke açısından, bu katılma veya onaylama belgelerinin onuncusunun tevdinden üç ay sonra yürürlüğe gi­rer,
2. Yukarıda (a) ve (b) fıkraları hükümlerine uygun olarak, (1- b. i) ve (1- b. ii) paragrafında işaret edilen iki madde gruplarından her birisi­nin ilk yürürlüğe girişleri ve (1-b) fıkrasının hükümleri saklı kalmak kaydiyle, yukarıda (a) ve (b) fıkralarında işaret edilenlerden başka, 1 -17’nci maddeler bir katılma veya onaylama belgesi tevdi eden Birliğe dahil her ülke ve (1- c) fıkrasının, tatbiki gereğince bir bildiri tevdi eden Birliğe dahil her ülkeye göre tevdi edilmiş olan belgede veya bildiride genel müdür tarafından daha sonraki bir tarih belirtilmedikçe böyle bir tevdi bildiri tarihinden itibaren üç ay sonra yürürlüğe girer.

3- Bir onaylama veya katılma belgesi tevdi eden Birlik üyesi her ülkeye göre, 1- b fıkrasında işaret edilen madde gruplarından herbirinin yürürlüğe girdiği tarihte 18 den 30 a kadar olan maddeler 2 (a), (b) veya (c) fıkralarına uygun olarak bu hükümler açısından yürürlüğe girer,

Madde 21

Birlik dışı ülkeler tarafından iltihak, (Yürürlüğe girme)

1- Birliğe yabancı her ülke bu Antlaşmaya katılabilir ve bundan dolayı Birliğin üyesi olabilir. Katılma belgeleri Genel Müdürün nezdinde tevdi edilir.

2- a. Bu Antlaşma hükümlerinin yürürlüğe girmesinden bir ay ve­ya bir aydan fazla bir zaman önce katılma belgesini tevdi etmiş olan Birliğe yabancı her ülkeye göre, bu (20. 2. a) veya (b) maddesinin ilk defa tatbiki için hükümlerin yürürlüğe konulduğu tarihte yürürlüğe girer. Yeterki katılma belgesi ve sonraki bir tarih konulmuş olmasın, bununla beraber:

i- 1’den 12’ye kadar olan maddeler bu tarihte yürürlüğe koyulmazsa, böyle bir ülke bu, hükümlerin yürürlüğe konulmasından önce ge­çici dönem süresinde, bu maddelerin yerine Lizbon Anlaşmasının 1’den 12’ye kadar olan maddeleriyle bağlı olacaktır.

ii- 13’den 17’ye kadar olan maddeler bu tarihte yürülüğe konul­mazsa, böyle bir ülke, bu hükümlerin yürürlüğe konulmasından önce geçici dönem süresince ve bu maddelerin yerine ve Lizbon Antlaşmasının (3.14.3) ve (5) maddeleriyle bağlı olacaktır.

Bir ülke, katılma belgesinde daha sonraki bir tarihi belirtirse bu Anlaşma bu ülkeye göre bu şekilde belirtilen tarihte yürürlüğe girer.

1. Bu Anlaşma maddelerinden sadece bir grubunun yürürlüğe gir­mesinden sonraki bir tarihte veya bu tarihten en az bir ay önce katılma belgesini tevdi etmiş olan Birliğe yabancı her ülkeye göre yukarıdaki (a) fıkrasında öngörülenler saklı kalmak kaydiyle bu anlaşma katılma belgesinde daha sonraki bir tarih belirtilmedikçe katılmasının Genel Müdür tarafından bildirildiği tarihten üç ay sonra yürürlüğe girer. Bu son du­rumda bu Anlaşma ve ülkelere göre bu şekilde belirtilen tarihte yürür­lüğe girer.

3- Bu Antlaşmanın tamamının yürürlüğe girdiği tarihten sonra veya bu tarihten en az bir ay önce katılma belgesini tevdi etmiş olan Bir­liğe yabancı her Ülkeye göre, katılması Genel Müdür tarafından bildirildiği tarihten üç ay sonra, bu Antlaşma yürürlüğe girer; yeterki katılma belgesinde sonraki bir tarih belirtilmiş olmasın. Bu son durumda, bu Antlaşma bu ülkeye göre böylece belirtilmiş tarihte yürürlüğe girer.

Madde 22 (Katılma veya onaylanmanın etkisi)

(20.1) ve (28.2)’nci maddelerde öngörülen mümkün istisnaları saklı kalması kaydiyle katılma veya onaylama itiraza yer vermeyecek şekilde bu Anlaşmada kayıtlı bütün menfaatleri ve hükümlerinin sağlandığı hak ve vecibeleri kapsar.

Madde 23 (Önceki anlaşmalara katılma)

Bir ülke, bu Antlaşma bütünüyle yürürlüğe girdikten sonra, bu kon­vansiyonun önceki antlaşmalarına katılamaz.

Madde 24 (Ülke birliği)

1- Birlik üyesi her ülke katılma veya onaylama belgesinde, bu konvansiyonun topraklarının tamamında veya bir kısmında uygulanabile­ceğini katılma veya onaylama belgesinde belirtebilir yahut daha sonra her an, bir nota ile Genel Müdüre haber verebilir. Bildirisinde veya nota­sında belirtilmiş olduğu topraklar için dış ilişkilerle ilgili sorumluluğunu üzerine alır.

2- Böyle bir beyanda bulunan veya böyle bir noktayı veren Birlik üyesi her ülke, bu konvansiyonun topraklarının tamamında veya bir kıs­mında hükümsüz olduğunu her an, Genel Müdüre bir nota ile bildirebilir.

3- a. 1’inci fıkra gereğince yapılan her beyan, beyanın ekli bu­lunduğu katılma veya onaylama belgesinin tarihiyle aynı tarihten itiba­ren ve bu fıkra gereğince verilen her bildiri Genel Müdür tarafından (il­gili taraflara) tebliğinden üç ay sonra hüküm ifade eder.

1. 2’nci fıkra gereğince yapılan her bildiri Genel Müdür tarafından alınışından on iki ay sonra hüküm ifade eder.

Madde 25 (Ülke içinde anlaşmanın uygulanması)

1- Bu Konvansiyona katılan her ülke, (bu Konvansiyonun tatbiki­ni sağlamak için kendi Anayasasına göre lüzumlu tedbirleri almayı taahüt eder.

2- Bir memleket, onaylama veya katılma belgesinin tevdi sırasın­da, kendi dahili mevzuatına göre, bu Konvansiyonun hükümlerini tat­bik edecek durumda olmasında mutabık kalınır.

Madde 26 (Çekilme)

1- Bu konvansiyon süre tahdidi koymaksızın yürürlükte kalır.

2- Birlik üyesi her ülke, Genel Müdüre gönderilen bir bildiri ile bu Anlaşmadan çekilebilir. Bu bildiri önceki bütün anlaşmaları da kapsar ve sadece adına yapılmış olan ülke için hüküm ifade eder ve Konvansiyon Birliğe dahil diğer ülkeler için yürürlükte kalır.

3- Çekilme, Genel Müdürün bildiriyi aldığı günden itibaren 1 yıl sonra hüküm ifade eder.

4- Bu madde ile öngörülen çekilme yetkisi, bir ülke tarafından Birliğin üyesi olduğu tarihten itibaren beş senelik bir müddetin bitmesin­den evvel kullanılamaz.

Madde 27 (Önceki anlaşmaların uygulanması)

1- Bu Konvansiyon, tatbik edilen ülkeler arasındaki ilişkilerde ve tatbik edildiği ölçüde, 20 Mart 1883 tarihli Paris Konvansiyonunun ve müteakip değişiklik anlaşmalarının yerine geçer.

2- a. Bu Anlaşmanın veya bu Anlaşmanın tamamının tatbik edil­mediği, fakat 31 Ocak 1958 tarihli Lizbon Anlaşmasının tatbik edildiği ülkelere gelince, 1’inci fıkra gereğince bu Anlaşmanın onun yerine geç­mediği ölçüde Lizibon anlaşması tümü ile yürürlükte kalır.

1. Aynı tarzda, ne bu Anlaşmanın, ne de bu Anlaşmanın bir kısmı­nın ve ne de Lizbon Arılaşmasının tatbik edilmediği ülkelere gelince veya 1’inci paragraf gereğince bu anlaşmanın onun yerine geçmediği ölçüde 2 Haziran 1934 tarihli Londra Anlaşması tümüyle yürürlükte kalır.
2. Aynı tarzda, ne bu Anlaşma, ne de bu Anlaşmanın bir kısmının ne de Lizbon Anlaşmasının ve ne de Londra Anlaşmasının tatbik edilme­diği ülkelere gelince (1)’inci fıkra gereğince bu Anlaşmanın onun yerine geçmediği ölçüde 6 Kasım 1925 tarihli La Haye anlaşması tümüyle yürür­lükte kalır.

3- Bu Birliğe yabancı olup da bu Anlaşmaya katılmış olan ülkeler, bu Anlaşmaya katılmamış, ya da birliğe katılmış olsa dahi (20.I.b i) mad­delerinde öngörülen bildiriyi kabul etmiş Birliğin her ülkesi nezdinde bu Anlaşmayı uygularlar. Adı geçen ülkeler söz konusu Birlik ülkelerinin kendi aralarında taraftar olduğu en son Anlaşma hükümlerini uygulama­yı kabul ederler.

Adı geçen ülkeler, söz konusu Birlik ülkelerinin kendi aralarında ta­raftar olduğu en son anlaşma hükümlerini uygulamayı kabul ederler.

Madde 28 (Değişik hükümler)

1- Bu anlaşmanın tatbiki veya yorumuyla ilgili, Birlik Üyesi iki veya daha fazla ülke arasında konuşma yoluyla çözümlenemeyen her uyuş­mazlık, söz konusu ülkeler bir başka tarz çözüm kabul etmedikçe, bahis konusu ülkelerden birisi tarafından dilekçe vermek suretiyle uluslararası Adalet Divanına götürülebilir. Uyuşmazlığı Divan’a götüren ülke tara­fından, Uluslararası Büro haberdar edilecektir.

2- Her ülke, bu Anlaşmayı imza veya onaylama yahut Anlaşmaya katılma belgesini tevdi sırasında 1’inci fıkra hükümlerine bağlı olmadı­ğını bildirebilir. Böyle bir ülke ile Birlik üyesi öteki her ülke arasın­daki anlaşmazlıklara gelince 1’inci fıkra hükümleri tatbik edilmez.

3- 2’nci fıkra hükümlerine uygun olarak bir beyanda bulunmuş olan her ülke Genel Müdüre göndereceği bir tebligatla, her an, bu be­yanı geri alabilir.

Madde 29 (İmza, lisan, tevdi)

1- a. Bu Anlaşma Fransızca dilinde tek bir nüsha olarak imza edilmiş ve İsveç Hükümeti nezdinde tevdi edilmiştir.

1. Resmi metinler ilgili hükümetlere danışıldıktan sonra Almanca, İngilizce, İspanyolca, İtalyanca, Portekizce, Rusça ve Kurulun belirteceği diğer dillerde, Genel Müdür tarafından hazırlanır.
2. Muhtelif metinlerin yorumlanmasında itirazlar olması halinde, doğru olarak Fransızca metni kabul edilir.

2- Bu Antlaşma 13 Ocak 1968 tarihine kadar Stockholm’da imzaya açık kalır.

3- Genel Müdür bu Anlaşmanın imzalı metninin İsveç Hükümeti tarafından aslına uygun olarak tasdik edilmiş iki suretini Birlik üyesi tüm ülkelerin hükümetlerine ve talep üzerine her ülke hükümetine gön­derir.

4- Genel Müdür bu Anlaşmayı Birleşmiş Milletler Örgütü Sekreteryası nezdinde tescil ettirir.

5- Genel Müdür, imzaları, onaylama ve katılma belgelerinin tev­diini ve bu belgelerde bulunan bildirileri veya (20.1.) c. maddesinin tat­bikiyle yapılmış bildirileri, bu Anlaşmanın tüm hükümlerinin yürürlüğe girdiğini, çekilme bildirilerini ve 24’üncü maddenin tatbikiyle yapılmış bildirileri bu Birliğe dahil bütün ülke hükümetlerine tebliğ eder.

Madde 30 (Geçici hükümler)

1- Bu Anlaşmada, ilk Genel Müdür göreve başlayıncaya kadar, örgütün Uluslararası Bürosu’na veya Genel Müdüre yapılacak müracaat­lar Birliğin Bürosuna veya Genel Müdürüne yapılmış sayılır.

2- 13 den 17 ye kadar olan maddeler gereğince bağlı olmayan Bir­lik Ülkeleri, örgütü öngören konvansiyon yürürlüğe girdikten sonra beş yıl esnasında eğer arzu ederlerse bu maddelerce bağlıymış gibi, bu Anlaş­manın 13 den 17 ye kadar olan maddeleriyle öngörülen hakları kullanabi­lirler. Söz konusu hakları kullanmayı arzu eden her ülke, bu amaçla Genel Müdür nezdinde, kabul tarihinden itibaren yürürlüğe giren yazılı bir bildiri tevdi eder. Bu gibi Ülkeler söz konusu sürenin bitimine kadar kurulun üyesi olarak tanınırlar.

3- Birlik üyesi tüm ülkeler örgütün üyesi olmadığı sürece, Örgü­tün Uluslararası Bürosu Birlik Bürosu olarak da hareket ederek ve Ge­nel Müdür de bu Büronun Genel Müdürü olarak hareket edecektir.

4- Birliğe üye tüm ülkeler, örgütün üyesi olur olmaz Birlik Büro­sunun, hakları mecburiyetleri ve malları örgütün Uluslararası Bürosuna devr olunacaktır.